حاج آقا مصطفی در زمان تصویب لایحه انجمن های ایالتی و ولایتی در سال 1341 ه. ش در عتبات عالیات بود ، ولی از ابتدای سال 1342 و حمله ددمنشانه رژیم ستمشاهی پهلوی به مدرسه مبارکه فیضیه ( دوم فروردین 42؛ برابر با سالروز شهادت امام صادق علیه السلام) حاج آقا مصطفی همانن یک سرباز مطیع و فداکاردر خدمت به نهضت اسلامی و رهبر ان ، کمر همت بست و از آن پس مردم را به مبارزه علیه شاه فراخواند. حضور پیوسته و فعال حاج آقا مصطفی از آغاز نهضت در کنار پدر بزرگوارش، باعث شده بود تا فولاد وجودش آبدیده شود و از اوایل مبارزات عمومی و آشکار علیه رژیم پهلوی، معنای ژرف این مبارزه را درک کند و خود یکی از رهبران این حماسه ها شود.او حکومت شاه را غیر شرعی و غیر قانونی می دانست و با طرفداران کودتای 28 مرداد سخت برخورد می کرد.